នំបំពង់ ឬនំបាយកក

ដោយកញ្ញ ជា ណារិន

នំជាប្រភេទចំណីម៉្យាងធ្វើពីម្សៅអង្ករដែលគេយកទៅចម្អិន។ នំអាចទទួលទានបានគ្រប់ពេល ទោះជាមុនពេលបាយ ក្រោយពេលបាយ ឬហូបដើម្បីឆ្អែត ឬមួយដើម្បីជំនួសបាយក៏បាន ដូចជានំបញ្ចុក នំបាញ់ហយជាដើម។ នំខ្លះទៀតគឺជាប្រភេទបង្អែមលាងមាត់ក្រោយពេលបាយតែប៉ុណ្ណោះ។ នៅទីនេះ នាងខ្ញុំសូមលើកយកប្រភេទនំម៉្យាងដែលគេហៅថានំបំពង់ ឬនំបាយកកមកបង្ហាញ។

បានជាគេហៅថានំបំពង់ គឺដោយសារគេចាក់នំនេះនៅក្នុងបំពង់ ហើយម៉្យាងទៀតគេហៅថានំបាយកក ព្រោះនំនេះ កាលណាទុកឲ្យត្រជាក់ បរិភោគទៅអាចធ្វីឲ្យអួលដូចយើងហូបបាយកកដែរ ពិសេសចាស់ៗ។ នំនេះយើងពុំដឹងថាមានតាំងពីពេលណាមកទេ តែយើងឃើញថារហូតមកដល់ ទសវត្ស១៩៨០ ស្រុកខ្មែរមិនសូវសម្បូណ៌ប្រភេទនំផ្សេងៗដូចសព្វថ្ងៃទេ ដូច្នេះមានគេធ្វើនំនេះលក់ច្រើន។ ប៉ុន្តែមកដល់បច្ចុប្បន្នពុំសូវឃើញមានធ្វើដូចកាលជំនាន់នោះទៀតហើយ។ ចំពោះវិធីធ្វើនំបំពង់នេះ គឺដំបូងយកអង្ករខ្សាយទៅត្រាំទឹកមួយយប់ រួចស្រង់ទុកឲ្យស្រស់ ទើបយកទៅបុកឲ្យល្អិតនិងទទាក់ឬរែងយកម្សៅម៉ត់ៗ។ នៅពេលបុកគេត្រូវលាយអំបិលបន្តិចដើម្បីកុំឲ្យនំមានរសជាតិភ្លាវ។ គេយកម្សៅនោះទៅច្រកក្នុងបំពង់ឫស្សីតូចៗប៉ុនកដៃក្មេង (បំពង់នោះមានបង្គោលកណ្តាលធ្វើពីឫស្សីដូចចង្កឹះភ្ជាប់ទៅនឹងបន្ទះលោហៈស្តើងធ្វើជាបាតបំពង់ ហើយដែលអាចហូតចុះឡើងក្នុងបំពង់បាន) រួចដាក់ចំហុយក្នុងឆ្នាំងប្រហែលមួយនាទីប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់មកគេដកយកនំចេញពីបំពង់។ ពេលទទួលទានគេត្រូវរោយស្ករស, ល្ងរលីង និងដូងទុំនៅស្ទើរ (រូបលេខ១-៥)។

សព្វថ្ងៃ យើងឃើញគេប្រើបំពង់លោហៈដើម្បីដាក់ចំហុយនំនេះជំនួសបំពង់ឫស្សីទៅវិញ (រូបលេខ៦-៨)។ ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះយល់ថានំដែលចំហុយក្នុងបំពង់ឫស្សីមានរសជាតិប្រសើរជាងនំចំហុយក្នុងបំពង់លោហៈ។